Уште додека траеше гласањето и од час во час се ажурираа податоците за излезноста на референдумот, се поставуваше прашањето каде се очекуваните албански гласови. Откако се затворија гласачките места, поддржувачите на референдумот изразуваа разочараност, а од дел од оние што повикуваа на бојкот пристигнаа пофалби до албанското гласачко тело, дека се солидаризирало со сограѓаните Македонци што не сакале промена на името на државата.
Сепак, крајните резултати покажаа дека бројките се слични, а тоа го потврди и вицепремиерот Бујар Османи на прес-конференција.
Тој додаде дека најдобра споредба се локалните избори, кога граѓаните излегувале во најголем број бидејќи процесот е поблиску до нив. Според неговите пресметки, бројката на излезени гласачи била слична како лани.
Очекувањата беа преголеми
Податоците на Државната изборна комисија укажуваат дека локалните средини каде што Албанците се доминантно мнозинство, бројот на гласачи дури бил поголем во однос на локалните. Во Арачиново имало околу 500 гласачи повеќе, 700 во Боговиње, речиси 1.500 во Желино, па сѐ до четири илјади во Липково и пет илјади во Сарај. Од друга страна, во етнички мешаните општини каде што Албанците се мнозинство, има намалување. Тетово имало околу пет илјади гласа помалку, во Гостивар минусот е речиси осум илјади, а во Кичево десет илјади.
Можеби имаше преголеми очекувања за тоа колку Албанци ќе излезат да гласаат на референдумот, но се покажа дека тие придонесоа само онолку колку што можат. Ова се коментарите на политичките аналитичари со кои разговараше БИРН.
Тахири: Пресудија иселувањето, аполитичноста и разочараноста
Иселувањето е главната причина за овие бројки и според аналитичарот Алберт Муслиу.
„Кај Албанците, од 100 гласаа 90. Еве го примерот со Гостивар, 34 илјади на локалните избори, 26 илјади на референдумот. Тие што фалат се од ВМРО-ДПМНЕ и други. Најголемата излезност е во Сарај и во Липково. Проблемот е што луѓето не се тука. Тоа е факт. Гледаме како се празнат градовите и селата“, смета Муслиу.
Како што додава тој, можеби имало преголеми очекувања за тоа колку Албанци ќе излезат, но тие не се создавале само од таборот „за“, туку и од спротивната страна.
„Тоа дека поради Албанците пропаднал референдумот е антитеза на тезата на ВМРО дека Албанците ќе го решат името на штета на Македонците. Ете, не го решија. Поголемиот број од тие што гласаа се Македонци“, вели Муслиу.
Нашите соговорници додаваат дека негласањето, вклучително и тоа кај Албанците, не треба да се смета како порака против интеграцијата на земјата во НАТО и во ЕУ, туку против политичките партии. Според Тахири, се покажало дека формулите на албанските партии не се успешни и затоа тие треба да размислуваат за нови понуди на личности и на програми.